د.ماء على فستان الزفاف بقلم امل الهلاوى

……………………..
معتز:ازيك ياحنين عامله ايه
حنين:معتز وحشتنى اوى

معتز:اناا عاوز منك طلب
حنين:ايه يامعتز انت تطلب اى حاجه منى

معتز:ماعدتيش تيجى تزورينى كل جمعه
حنين:ليه بتقول كده انا كنت هاجى الجمعه اللى جايه صدقنى

معتز:ياحنين انا كنت انانى لما طلبت منك تيجى تزورينى ازاى اطلب منك تعيشى وفى نفس الوقت اطلب منك تفضلى حاصره نفسك فى الماضى انا كنت انانى اوى

حنين:لا ياحبيبى ماتقلشى كده
معتز:حنين حافظى على عمر وافتحى قلبك ليه بطلى تنكرى اى شعور يجى جواكى من ناحيته
حنين:انا بحبك انت

معتز:انا فى مكان جميل خالص ياحنين ومبسوط خالص انتى كمان اتبسطى ماتسبيش نفسك للحزن
حنين:مش قادره من غيرك

معتز:بس ربنا اعطاكى فرصه تانيه تحبى وتتحبى وتتبسطى صدقينى عمر بيحبك اوى اوى حافظى على الحب ده فكرى كده ليه تقابلى عمر فى الوقت ده بالذات وبعد مااكوت اكيد ربنا له حكمه

حنين:بس انا خايفه يامعتز
معتز:ماتخافيش افتحى قلبك انتى بس

حنين:انت ماشى وسايبنى ليه استنى كمان شويه
معتز:مش هاينفع اكتر من كده

حنين:لاء ماتسبنيش وتمشى لاء لاء لاء
أفاق عمر على صراخها واشعل اضاءة الغرفه

عمر:اهدى ياحنين مالك فوقى ياحبيبتى
تنظر له حنين وهى مصدومه وزادت صدمتها أكثر حين سمعت أذان الفجر نظرت له وعيناها مليئه بالدموع
عمر:اهدى انتى كنتى بتحلمى اهدى ياحبيبتى

انفجرت حنين فى البكاء بشده وهى ترتعش جذبها عمر الى احضانه
عمر:اهدى اهدى بس انتى معايا اهو انتى كويسه والله ماتعيطيش بقى
حنين ببكاء وكلامها متقطع:قالى ماعدتش اروح ازوره

عمر:مين ده
حنين:معتز مش عاوزنى ازوره تانى
عمر:تزوريه فين مش فاهم

حنين:فى قبره هو قالى وهو بيموت اوعده انى ازوره كل جمعه فى قبره وانا وعدته
عمر:عشان كده كنتى بتاخدى اجازتك خميس وجمعه

حنين وهى تومأ برأسها بالموافقه:اه عشانه
عمر:طب كان زعلان منك ولا حاجه

 

 

حنين وهى تبتعد عنه لانه لاحظت مدى قربه منها:لاء دا قالى عيشى واتبسطى وانه فى مكان كويس
عمر:وقال ايه تانى
حنين:قالى انك بتحبنى

عمر:حنين دى رؤيه والرساله واضحه منها انتى اللى عاوزه تعذبى نفسك
حنين:انا هاقوم اصلى الفجر
عمر:وانا كمان هاتوضا واصلى

حنين:اول مره هاشوفك بتصلى
عمر:ادعيلى ربنا يهدينى للصلاه مش ح

اجه وحشه لما التزم فى الصلاه معاكى بالعكس دى حاجه حلوة يالا بقى اتوضى عشان نصلى سوا
حنين:طيب ماشى
توضأوا وصلى بها عمر امام

بعدما انتهوا من الصلاه
عمر:انا مبسوط اوى ياحنين

حنين:ليه
عمر:احساس حلو اوى ان الرجل يصلى امام بمراته غير ان الصلاه نفسها بتريح جامد
حنين:التزم بقى على طول
عمر:ساعدينى طيب

حنين:انا معاك اهو وهاشجعك
عمر:انا جعت وانتى
حنين:تصدق وانا كمان

عمر:انا هانزل اعملنا كام ساندوتش ايه رأيك
حنين:استنى هاجى معاك نحضر سوا

هبط كل من عمر وحنين الى المطبخ وتشاركوا سويا فى تجهيز الطعام والعصائر توجهوا الى الحديقه وتناولوا طعامهم وتبادلوا الاحاديث وصعدوا الى الغرفه مرة اخرى
……………………….
فى جناح عمر
عمر:تصبحى على خير

حنين:وانت من اهله
عمر اعملى حسابك هانقوم من النوم نروح الفيلا بتاعتنا عشان تاخدى راحتك
حنين:ماشى ياعمر كده احسن

عمر:على فكره انا مبسوط اوى النهارده انا بحبك ياحنين
حنين:تصبح على خير ياعمر
تنهد عمر:وانتى من اهله ياملاكى

 

……………………………..
فى صباح اليوم التالى
فى فيلا محمد البنهاوى
سوزى(زوجة والد عمر):يابنتى زى مابقولك اتجوز والله
رنا(أخت سوزى الصغيره تباغ من العمر ثلاثون عاما مطلقه وتريد الزواج من عمر):انتى بتقولى ايه امته وازاى
سوزى :انا جيت امبارح لقيت ابوه بيقولى انه اتجوز وهو ومراته كانوا نايمين
رنا:بقى انا اقعد استنى كل ده وفى الاخر يتجوز

سوزى:دا ابوه مااخدشى فى ايدى غلوه واحده انتى اللى خايبه
رنا:ابوه ايه ياسوزى انتى بالنسبه لابوه لقطه صغيره عنه يجى بعشرين سنه انما ده صغير وشاب والف واحده تتمناه

سوزى:طب خلاص بقى يارنا عوضك على الله

رنا :لا ياحبيتى وحياته لهيتجوزنى دا بنك متحرك ياسوزى هايحققلى كل اللى اتمناه
سوزى:يابت بقولك اتجوز اتهدى بقى

رنا:هانخليه يطلقها وهايتجوزنى انا اقفلى انا جايالك مع السلامه
سوزى: مستنياكى سلام
……………………….

سوزى
زوجة محمد البنهاوى شابه فى منتصف الثلاثينات من اسره كانت تتمتع بالثراء ولكنها فقدت كل مالديها فى صفقات خاسره تزوجت من محمد البنهاوى الذى يكبرها بأكثر من عشرون عاما لانه رجل غنى سوف يلبى لها متطلباتها الماديه

……………….
رنا
الشقيقه الصغرى لسوزى تبلغ من العمر ثلاثون عاما مطلقه تحب عمر وتريد الزواج به بل هى تطلقت لكى تتزوج به حين علمت خبر طلاقه من فريده تحبه لذاته ولامواله فهو الغنى الوسيم الفتى مطمع اى امراه

…………………………..
استيقظ عمر قبل حنين كانت مازالت نائمه وقف عمر بجوار الفراش ينظر الي ملاكه التى أثرته مشاعر جديده لم يشعر بها قط خاصه بها هى كان شعرها متناثر على وجهها جلس عمر بجوارها وبدأ فى ازاحة شعرها عن وجهها كان يريد ان يقبلها ولكنه منع نفسه من ذلك حتى لاتفيق

نهض عمر من جوار حنين توجه الى المرحاض أخذ حمام دافئ وخرج بعد برهه من الوقت لايرتدى سوى بنطال قطنى رمادى اللون

كانت حنين قد استيقظت وجالسه على الفراش تفكر فيما رأته فى رؤيتها بالامس وكلام معتز لها
شهقت حنين حنين رأته بتلك الهيئه

حنين بتوتر:انت انت ازاى تخرج كده
كانت تتكلم وهى تغطى عينيها بكفى يديها

عمر:عادى ياحنين انتى مراتى ايه المشكله
حنين وهى مازالت تغطى وجهها:عيب كده مايصحش ياعمر اتفضل البس بسرعه
عمر:ماانتى لو شيلتى ايديك من على وشك هاتعرف انى لبست التيشرت

رفعت حنين كفيها من على وجهها
كان عمر مايزال عارى الصدر

حنين وهى ترفع يديها ثانية على وجهها ولكن يد عمر كانت الاسرع حيث جلس بجوارها وامسك كفى يدها مانعا اياها ان تضعهما على وجهها مرة أخرى
حنين بتلعثم:انت انت
عمر:انا انا اه

حنين:انت بتكدب عليا
عمر وهو يقترب من وجهها:انتى مراتى على فكره وليكى الحق انك تشوفينى بأى صوره بلاش تكسفى منى كده الزوج هو أقرب حد لزوجته

شعرت حنين بحراره تسرى فى جسدها لاول مره تشعر بذلك الاحساس احساس غريب لم تعرف ان تفسره توترت كثيرا ولم تعد تعرف ماذا تقول

حنين وهى تحاول ان تتملص منه:طيب سيبنى بقى خلاص
عمر وهو لايزال ممسكا بيديها وينظر اللى شفتيها نظرات راغبه

عمر:خايفه من القرب ليه الا لو كنتى انتى كمان حاسه بحاجه ناحيتى وبتقاوحى
كان يتكلم وهو ينظر الي شفتيها ويقرب وجهه ناحيتها بشده وكأنه يريد تقبيلها

حنين وقد تمكنت من نزع يديها فقد كانت نظرات عمر لها راغبه بشده تستطيع اى امرأه ان تقرأالرغبه فى عين اى رجل ونهضت سريعا من الفراش

حنين:خايفه من ايه انا مش خايفه من حاجه واللى فى دماغك اوهام انا مش بحس بأى حاجه ناحيتك ومش معنى انى بتكلم معاك كويس ومش بعمل مشاكل ابقى كده حبيتك بالعكس انا بجمع افكار وانا اساسا مش بحب المشاكل ولا الجدال الطويل

عمر وهو يمرر يده بين خصلات شعره الناعم:هاتفضلى تنكرى لحد امته

حنين:خليك فى اوهامك اللى انتى عايش فيها ولو ناسى اتجوزنا ازاى ممكن افكرك عادى ولا فاكر انى هاعدى اللى فات واقولك والله عادى واحبك واموت فيك مش معنى انى مارضتش اروح مع بابا وفضلت معاك يبقى حبا

فيك بالعكس دا قهر من اهلى بس بعد اذنك ولو سمحت اللى انت حاولت تعمله دلوقتى مايتكررشى تانى ياريت تكون الرساله وصلت

ماتخلنيش ارفض اجى معاك تانى بيت باباك لو انت هاتستغل فرصة وجودنا فى أوضة واحده لو سمحت عاوزه نروح بيتك فى أسرع وقت مش هافضل معاك كتير فى الوضع ده

………….
تركته حنين وذهبت الى المرحاض وقلبها يخفق بشده لقد قست عليه كثيرا فى الكلام ولكنها توترت خجلت تفاجأت جرأته تجعلها لاتستطيع كبح مكابح نفسها لقد كان يريد تقبيلها لولا انها تهربت منه فى الوقت المناسب ياله من جرئ وقح

تذكر نظراته الراغبه اليها وحمدت الله انها استطاعت التملص منه

……………….
كان عمر مصدوم بشده من ردود أفعالها المبالغ فيها لماذا كلما شعر انه اصبحت قريبه تشعره انه ولا شئ بالنسبة اليها قست عليه فى كلامها حزن كثيرا منها ولكنها لن يستسلم وسيبقى معها حتى يحصل على قلبها مهما طال الوقت

ولكنه ادرك انه اخطأ وتسرع فى التقرب اليها وقد تكون محقه بعض الشئ
…………………………..

بعد برهه من الوقت اغتسلت حنين وأبدلت ملابسها وجهزت حقيبتها لكى يذهبوا الى بيتهم
عمر:جهزتى ياحنين
حنين:دون ان تنظر له اه خلاص جهزت

عمر:طيب يالا بينا بس هانروح مشوار الاول قبل مانروح بيتنا
حنين:هانروح فين
عمر:مشوار كان لازم يتعمل قبل مانتجوز بس ملحقوه النهارده نعمله

حنين:ايه يعنى
عمر:ياستى اصبرى بس
حنين:اوك كانت ردودها مقتضبه عليه دون ان تنظر له

………………………………
وصلت رنا الى فيلا البنهاوى مستشيطه غضبا لزواج عمر
سوزى:انتى جيتى
رنا جيت شفتيها ولا لسه

سوزى:لسه هما نازلين اهم هانشوف متجوز ايه
رنا:سوزى اكيد انتى مش هاتتخلى عنى وهاتكونى معايا لما يطلقها

سوزى:معاكى يارنا انتى اختى يابت وماليش غيرك
رنا:اكيد مش احلى منى ولا حاجه

سوزى:هو هايجيب احلى منك ايه ياقمر هتلاقيها بت ملعب من اللى معريين اكتر مامغطيين
رنا:يااختى مانا عريت له وعملت له كل حاجه مااتجوزنيش ليه

سوزى:طب اسكتى بقى نازلين اهم
هبط عمر وحنين الى الاسفل كانت حنين ترتدى فستانلونه أزرق ذات حزام أزرق وحجاب من ذات الونين أضفى على وجهها جمال فوق جمالها
عمر:صباح الخير ياجماعه

رنا وهى تسير لتقبله فى وجهه ولكن عمر ابعدها سريعا
رنا:صباح الخير ياعمورى ايه مش هاتسلم عليا

عمر:كان زمان يارنا دلوقتى انا رجل متجوز
رنا :السلام مافيهوش حاجه ياعمر

عمر مغيرا مجرى الحوار:اقدم لكم حنين ماتى ياجماعه دى سوزى مراة بابا ياحنين ودى رنا اختها

تضايقت حنين كثيرا من فعلة رنا ودلعها علي عمر ولكنها نفضت تلك الافكار عن رأسها معلله انها مهما يكن زوجته
رنا:انتى بقى مراة عمر
سوزى:اهلا ازيك ياحبيبتى ايه القمر ده ياعمر

عمر:هى قمر بس لا ادب واخلاق وجمال كل حاجه فيها
ثم وضع عمر يده على كتف حنين

سوزى :انتى مش بتتكلمى ليه
لاحظ عمر ان حنين قد تضايقت مما حدث منذ قليل وفرح
حنين:ازيك يامدام سوزى

سوزى:لا مدام ايه قولى لى ياسوزى عاى طول احنا قريبين من بعض فى السن
حنين:ماشى حاضر
رنا:وانتى منين بقى ياحنين

حنين:من المنصوره
رنا:قلاحين صح
عمر:لا دى بلد الجمال انتى مش واخده بالك ولا ايه يارنا

استشاطت رنا من ردود عمر
عمر:احنا هانمشى بقى ياسوزى ابقى عرفى بابا اننا مشينا

سوزى :اوك ياعمر هو فى النادى هايزعل انكوا مشيتوا من غير ماتسلموا عليه
عمر:عرسان بقى ياسوزى انتى فاهمه عاوزين نرتاح فى بيتنا وناخد راحتنا

احمر وجه حنين خجلا من كلام عمر
سوزى:ماشى ياعمور سلام

عمر وهو يمسك يد حنين متوجها الى الخارج
عمر:مع السلامه
…………………………………

سوزى:البت قمر يارنا
رنا:بس فلاحه شوفتى لابسه ايه
سوزى:لابسه ايه ماهى شيك اهى ومحترمه
رنا:انتى معاها ولا معايا

سوزى:لا بس ياحبيبتى غريمتك قويه شوفى سهتانه ازاى ومش بتتكلم
رنا :او يمكن مابتعرفشى تتكلم
سوزى:دا عمر هايموت عليها شوفتى يابت نظراته وكلامه

رنا:شفت ياسوزى شفت
سوزى :وهاتعملى ايه

رنا:الصور لازم تطلع آن آوانها والبت دى لازم تغور من هنا اكيد بعد ماتشوف الصور اللى انا صورناها ليه هاتطلق منه بس شوية تكتكه
……………………………………………………..

الفصل الثالث والعشرون

لمتابعة القراءة اضغط على الرقم 23 في السطر التالي 👇