د.ماء على فستان الزفاف بقلم امل الهلاوى
الفصل السابع
…………………………
اليك عنى يازمان غادرا
ومالى بك وانت مكابرا
فالبعد عنك يازمان غنيمة
وبالقرب منك تدور الدوائر
غدرت بى فى ريعان فرحتى
وكنت فى غدرك ماكرا
هملت لى الالامى وحزنى
ومازلت على بلائك صابرا
اخذت منى حبيب عمرى
واصبح مثل طيف عابرا
فرقت عنى حبيب قلبى
وتقول النسيان يسير ميسرا
انا لاابى الموت يازمانى
ولكن الفراق الم قاهرا
………………………………………
طوال النهار لم تدع حنين الفرصه لعمر لكى يعتذر لها عما بدر منه امام الفندق حينما جرحها بكلامه الوقح
تماسكت امامه ولكن داخلها كانت تتقطع قطع كثيره مشتته
فالشخص الكتوم الذى يظهر عكس مابداخله عندما يختلى بنفسه يكون البكاء صديقه وايضا يكون اكثر عرضه لامراض القلب
………………………
فى غرفة حنين
سمر :انتى بتجهزى شنطتك ليه ياحنين
حنين:بص ياسموره فيه حاجات حصلت عاوزه احكيها ليكى انا خلاص ماعدتش مشرفة دور انا بقيت سكرتيرة الاستاذ عمر
سمر :وانا اخر من يعلم شكرا ياحنين انا عارفه اننا ماكناش صحاب اوى بس على الاقل كنتى عرفينى
حنين:حبيبة قلبى والله الموضوع جه كده صدفه وانتى صاحبتى وحبيبتى ماتزعليش منى
سمر:مش زعلانه ياحنين خلاص بس ليه انتى يعنى مش فاهمه
حنين :ابدا هو كان محتاج سكرتيره وانا واخده كورسات لغات وكمبيوتر
سمر :ياريتنى كنت بعرف لغات زيك او كمبيوتر الا انا فاشله
حنين:لا دا انتى عسل
سمر :طيب بتجهزى شنطتك ليه
حنين:هانزل اجازه قبل ماابدا الشغل وهاسافر الفجر بس عشان خاطرى عاوزاكى تيجى معايا انتى عارفه الوقت ده وعلى ماتيجى ترجعى هايكون النهار طلع
سمر :حاضر ياحنين انا عارفه واحد بتاع تاكسى كويس مش بيتاخر عن حد هاطلبه يجيلنا الفجر وابقى ارجع معاه
حنين:تسلمى ياعمرى
……………………………..
فى جناح عمر بالفندق
صرت اهرول واباوع وراي شفت السيارة بدأت تستدير ناحيتي بمجرد ما يجي الضوء عليه انكشف أمامهم نجريت من ايدي وگعت على شخص ردت اصرخ سد حلگي حيل بعدها أجاني صوت مرعب يگول -اشش…
جاء معتز ليرى صديقه ويعلم ماحدث مع حنين طوال النهار
مازن:ازيك ياصاحبى عامل ايه
عمر :تمام يامازن
مازن :اه مانا ملاحظ اهو انك تمام مارضتش تسامحك
عمر :قول هى اصلا رضيت تسمعنى جيت افتح معاها قالتلى خلينا فى الشغل
قص عمر على مازن ماحدث طوال النهار وشروط حنين للعمل معه
مازن :غريبه موظفه تتشرط على المدير بتاعها والاغرب ان المدير يوافق
عمر:مالاقتش نفسى الا بقولها موافق ماعرفتش اقول لا
مازن :انت عمر البنهاوى صاحبى والله مانا مصدق
عمر :ان كنت انا مش مصدق
مازن :وهاتسيبها تمشى كده من غير ماتصالحها
عمر:اصبر بس عليا مش هاتمشى من شرم الشيخ الا وهى بتضحك تصدق يامازن عمرى ماشفتها بتضحك عينها مليانه حزن
مازن :اه انا لاحظت كده برضه بس انت هاتعمل ايه
عمر :هاتعرف بس ماتنامش انت بس لانى عاوزك معايا فى الحوار ده
مازن:معاك ياحبيبى هو انا عمرى سيبتك عمر انت حبتها ؟
عمر :هو ممكن حد يحب حد من اول نظره اصلى من اول ماشفتها وقت الغروب عند الصخره وانا مش على بعضى فكرته فى الاول فضول اعرف ايه الورق اللى بتكتبه وترميه فى البحر ده بس بعد كده بقى كل مااشوفها قلبى يدق بتوجع لوجعها وواوفق على اللى هيا عاوزاه
مازن:حبيتها ياصاحبى حبيتها
عمر :جرح فريده اثر فيا اوى يامازن هل ممكن ادخل التجربه دى تانى اصل دى سكتها الجواز فيه بنات تتصاحب وبنات للجواز عشان ابقى فى علاقه معاها لازم جواز
مازن :عادى ياعمر انت مكبر الموضوع اوى حنين مش فريده فريده دى واطيه انما دى باين عليها بنت اصول ومؤدبه مش جايز الحياه بتديك فرصه تانى انك تعيش وتتجوز اوعى تضيعها من ايديك ياصاحبى صعب نلاقى الحب فى الزمان ده والاصعب انك تلاقى واحده مؤدبه كده
عمر :مش مجننى الاادبها وكسوفها ولا ردودها ياد يامعتز بتغيطنى عيظ وبسكت مازن تعالى ننزل نقعد على البحر شويه عشان هانروح مشوار الفجر
مازن :مش هاتقولى برضه فى دماغك ايه
عمر :كلها كام ساعه وتعرف يالا بينا
………………………………………
انقضت ساعات الليل وقرب ميعاد رحيل حنين الى موقف الاتوبيس خرجت هى وسمر امام الفندق لانتظار التاكسى المتفق عليه
………………………..
امام الفندق
حنين :فين ياسمر الرجل بتاع التاكسى
سمر :مش عارفه اتأخر كده ليه دا عمره ماعملها
حنين :طب اتصلى عليه كده هتأخر
سمر :بتصل اهو
سمر:الو ازيك ياعم محمد اتاخرت ليه
السائق :ابدا يابنتى تعبت شويه ومش قادر اخرج خالص انا اسف يابنتى
سمر :ولايهمك ياعم محمد سلام
حنين :قالك ايه
سمر :بيقول مش هايقدر يجى تعبان
حنين :طب انا هاعمل ايه دلوقتى ممكن نلاقى تاكسى تانى
سمر :صعب فى الوقت ده
فى هذا الوقت جاء كل من مازن وعمر
عمر :خير ياجماعه واقفين كده ليه
سمر :كنا متفقين مع تاكسى والرجل تعب
عمر طيب تعالوا اوصلكم
حنين:متشكره يااستاذ عمر ماتتعبش نفسك انا هاتصرف
سمر :مش هتلاقى ياحنين وهايضيع عليكى حجز الباص يالا يابنتى عادى
عمر :قولى لها ياانسه سمر مش عارف بتعاند ليه
حنين:مش عاوزه اتعب حضرتك اتفضل انت واحنا هانتصرف
مازن:مش هتلاقى ياانسه حنين دلوقتى تاكسى وياستى مافيش فيها تعب تعبك راحه انتى موظفه عندنا يعنى امانه فى رقبتنا
عمر يالا ياانسه حنين
توجه الى حقيبه ملابسها وحملها ووضعها فى السياره ولم يكن امام حنين الا الانصياع فماذا تفعل
سمر :طب ياحنون اروح انا تانى بقى الاوضه واستاذ مازن واستاذ معتز معاكى
حنين :سمر انتى بتهرجى صح لو ماجتيش مش هاركب
كان يعلم عمر ان سمر ان لم تأتى فحنين ايضا لن تذهب معه
عمر:تعالى ياسمر معانا حتى تشمى هوا الفجر دا صحى حتى
سمر:حاضر يامستر
ركبوا جميعا السياره عمر يقود ومازن بجواره وحنين وسمر بالخلف
…………………………..
فى سيارة عمر
كانت حنين تنظر من شباك النافذه التى بجوارها فى هدوء شديد
عمر :تتصوروا ياجماعه ان مازن زعلان منى وجيت اصالحه مارضيش يدينى فرصه حتى اتأسفله
مازن :انا
سمر :ليه يااستاذ مازن لازم تسمع منه الاول مش جايز له عذره
لم تفهم سمر ان الكلام موجه لحنين ولكن مازن وحنين يعلمون ان الكلام موجه لها
مازن:وانت ايه رايك ياانسه حنين
حنين:عادى
عمر :هو ايه اللى عادى
حنين :جايز غلطك اكبر من انه يديك فرصه تتكلم معاه او ان غلطك فى حقه كان اكبر من الاسف والاعتذار
عمر :مش جايز هو مستفز وبيغيظنى فده اللى خلانى اقول كلام يغيظه وخلاص
حنين:ساعات بنقول كلام جارح جدا وبنندم بس بعد ايه انت ممكن تقول كلمه صغيره بس ماتعرفش بتعمل ايه فى اللى ادامك
عمر:طب انا اسف يامازن اسف من قلبى
مازن :عمر باشا بيتأسف عشان انا عارف انك مش بتعتذر بسهوله لحد فأنا لازم اسامحك
عمر:والله من ساعة ماعرفتك يامازن وانا بتأسف كتير انا عاوزك تعرف ان الميزه دى ليك انت بس ده اكسبشن
مازن مانا قلت لك عشان ذوقك ده واحتراما انك اعتذرت لازم اقبل بالا عتزار ولا ايه رأيك ياأنسه حنين
حنين:كل واحد له شخصيته اللى انت توافق عليه انا ممكن ارفضه
مازن :وانتى ايه رايك ياانسه سمر
سمر:والله انا شايفه انك تسامحه يااستاذ مازن المسامح كريم
وهنا كانوا قد وصلوا الى موقف الباص ونزلوا جميعا من السياره
عمر:بعد اذنك ياانسه حنين عاوزك فى كلمه عن الشغل
مازن تعالى ياانسه سمر نحط الشنطه فى الاتوببيس ساعدينى
سمر :حاضر
حنين:افندم
عمر :انا اسف
حنين:……………..
عمر :انتى نرفزتينى اوى
حنين:وانت جرحتنى اوى
عمر :طب اياكشى اطس فى معاميعى لو ماسامحتينى
حنين ضحكت بصوت من لهجته فى الكلام فقد قال جملته بطريقه غريبه
حنين وهى تضحك:اطس ومعاميعى
عمر :مخبياها عنى ليه
حنين بتعجب:هيا ايه
عمر:ضحكتك اول مره اشوفك بتضحكى
حنين:وبعدين مش قلنا بلاش الكلام ده
عمر رفع يديه كأنه يستسلم :انا اسف ياابله نسيت الشروط
حنين:ايه ابله دى
عمر :ماهو انتى الابله بتاعتى
حنين :والله
عمر :سامحتينى
حنين:خلاص
عمر:خلاص ايه
حنين:خلاص يعنى خلاص
عمر انتى بخيله اوى بخلانه تقولى سامحتنى كده يرضيكى اطس فى معاميعى
حنين :تانى معاميعى هو انتوا بتقولوا الالفاظ الشعبيه دى
عمر:انتوا مين
حنين:الطبقه الراقيه
عمر:انتى ماتعرفيش
حنين:مااعرفش ايه
عمر:بنقول معاميعى وكلاويا وبنكرياسى و
قاطعته حنين
حنين:خلاص انت هاتجيب اعضاء الجسم كلها
مسامحاك
عمر:ايه
حنين:مسامحاك
عمر:انا كنت عارف انك اميره وبنت ناس امره
ضحكت حنين وقالت :انا حنين مش اميره
عمر:انتى برنسيسه واميره وملكه كمان
حنين:ها قولنا ايه
عمر اه انا اسف ياابله
حنين:بطل كلمة ابله دى
عمر :لما تبطلى انتى الاول كلمة استاذ
حنين:قلت لك مش هاقولك يابيه دى ابدا
عمر :وانا قلت لكى تقولى بيه
حنين:امال اقول ايه
عمر :قولى عمر
حنين :وده برضه كل الموظفين كده
عمر :مش قلنا انتى اكسبشن
حنين:وليه انا اكسبشن
عمر :يعنى انتى السكرتيره بتاعتى وزيتنا فى دقيقنا وكده
ضحكت حنين بصوت
مازن :يالا ياانسه حنين السواق بيقول هايطلع
حنين:ماشى اوك
عمر:مع السلامه خدى بالك من نفسك الااله الا الله
حنين:محمد رسول الله
مع السلامه ياجماعه
مازن وعمر وسمر:مع السلامه
……………………….
ركبت حنين الباص وجلست بجوار النافذه ونظرت اليهم لوح لها عمر بيديه وهو يبتسم ابتسمت هى ايضا ولوحت لهم
……………………………….
فى سيارة عمر للعوده الى الفندق
عمر:انتى برضه من المنصوره ياسمر
سمر:ايوه يامستر
عمر:وانتى صاحبة حنين من زمان\
سمر:اه من ايام الكليه
عمر:انتى مخطوبه صح
سمر :ايوة يامستر وفرحى بعد تلت شهور
عمر:مبروك مقدما
سمر :الله يبارك فيك يافندم
عمر:والانسه حنين مخطوبه
سمر:لا مش مخطوبه
عمر :غريبه واحده حلوة زيها مش مخطوبه بس اكيد مرتبطه
سمر:لا ولا مرتبطه حنين مش سكه الكلام ده
عمر:هيا عندها اخوات
سمر:اه عندها ولدين هيا بنت وحيده على ولدين وهى الصغيره اخوها حسام الكبير مهندس واخوها حازم دتور قلب فى مستشفى الباطنه التخصصى عندنا
عمر :هما عاملين عائلة ح حسام وحازم وحنين
سمر:تصدق انا اول مره اخد بالى يافندم
عمر:وهى كانت بتشتغل فين قبل كده انتى عارفه هيا هاتبقى السكرتيره بتاعتى وهاتبقى معاها كل اسرار مكتبى فلازم اعرف كل حاجه عنها
سمر :اه طبعا يافندم هيا ماكنتش بتشتغل قبل كده
عمر :غريبه يعنى دا انتوا متخرجين من تلت سنين
سمر :باباها واخواتها الصبيان بيخافوا عليها قوى وهما ماشاء الله مستواهم كويس مش محتاجه شغل
عمر :باباها بيشتغل ايه
سمر :باباها مدرس فيزياء ومامتها مدرسة لغه عربيه واخواتها زى ماقلتلك
عمر :بس مش غريبه يعنى ماتخطبتش لحد دلوقتى ولااتجوزت
سمر:ماهى كانت مخطوبه
عمر بدهشه:بجد وسابته ليه
سمر:مات الله يرحمه
عمر وقد بدا عليه التاثر التعجب:بجد والله مات ازاى
سمر حادثه عشان كده اهلها وافقوا انها تشتغل عشان تطلع من اللى هيا فيه
عمر :كانت بتحبه
سمر:اه كانت بتحبه جدا وهو كان بيموت فيها
عمر :ومااتجوزوش ليه
سمر:هو كان دكتور وانت عارف الدكاتره خد جيش ظابط تلت سنين وحضر الماجيستير وكده يعنى كان بيكون نفسه وكمان باباها رفض تتخطب فى الكليه مااتخطبتش الا بعد الجامعه اتخطبوا تلت سنين وبعدين مات الله يرحمه
عمر:الله يرحمه
ساد الصمت فى السياره بعد هذا الحوار فكان كل من مازن وعمر مصدومين مما سمعوا
لم تخبر سمر عمر عن حادثة قتل معتز يوم الزفاف لان حنين طلبت منها ذلك الاتقول لاحد قبل القدوم الى العمل فيكفيها نظرات الشفقه ممن يعرف فى المنصوره كانت لاتحب ان يعرف احد ايضا فى مكان عملها ذلك والا سوف تترك العمل واخذت منها وعد بذلك
لم تكن سمر تعلم ان عمر يشبه معتز فهى لم تقابل معتز يوما ما وحتى الصور التى نشرت فى الجرائد كان لايظهر فيها وجهه او وجه حنين
…………………………
لم تشك سمر مطلقا فى اسئلة عمر عن حنين فمن الؤكد انه يريد ان يعرف كل شئ عن من ستكون كاتمة اسرار عمله فيجب عليه التاكد من هويتها جيدا هكذا خيل لها
الفصل التامن
لمتابعة القراءة اضغط على الرقم 8 في السطر التالي 👇